สิเน่หาตาเบบูญ่า (พิมพ์กับ สนพ.กรองอักษร)

สิเน่หาตาเบบูญ่า

เพราะที่ดินมรดกแปลงนั้นที่ทำให้เขาและเธอต้องมาพบเจอกัน

 

เธอ อยากขายที่ดินแปลงนี้แทบขาดใจ

เขา อยากซื้อที่ดินแปลงนี้ใจแทบขาด

เมื่อความต้องการตรงกันเช่นนี้...แล้วทำไม? เขาสองคนถึงตกลงซื้อขายกันไม่ได้สักที

 

ภูริช ชายหนุ่มชาวสวนผู้เพียบพร้อมไปด้วยรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติ แถมยังตามมาด้วยความสามารถอีกมากมาย ได้มาพบเจอกับ รินรดา หญิงสาวที่ใช้ชีวิตอยู่กับแฟชั่นหรูในเมืองใหญ่ โลกของเธอกับโลกของเขามันช่างต่างกันมากมาย 

 

แล้วเขา...จะใช้วิธีไหนที่จะดึงเธอให้มาอยู่ในโลกใบเดียวกัน?

"ฉันชอบดอกตาเบบูญ่า...เพราะเมื่อออกดอกเต็มต้นมันดูสวย สดใส มีชีวิตชีวาและสง่างาม แม้กลีบดอกจะบอบบาง แต่เมื่อถึงเวลาร่วงหล่น...มันก็ยังสร้างความสวยงามให้แก่ผืนดิน ฉันอยากเป็นแบบนั้นที่สามารถอยู่อย่างมีคุณค่า ไม่ว่าจะอยู่ในจุดสูงสุดของชีวิต หรือตอนที่ตกต่ำจนต้องร่วงหล่นลงสู่พื้นดิน"
:: รินรดา

"คุณคือ...ดอกตาเบบูญ่าของผม...แม่คนอวดดี"
:: ภูริช

 

 

 

-------------------------------------------

 

'แม่คนอวดดีของเขา จมูกโด่งเชิดนิดๆ ดูอ่อนหวานแต่แฝงความรั้นในตัวเอง แก้มเนียนของเธอแดงระเรื่อด้วยฤทธิ์เหล้า เรียวปากอิ่มสีกุหลาบเป็นกระจับดูหวานจนเขาอยากจะ...ฝากรอยจุมพิตเสียเหลือเกิน'

สิเน่หา..ตาเบบูญ่า เป็นนิยายที่ไรท์เตอร์เขียนค้างไว้เมื่อราวปี 2553 ค่ะ และอ้างอิงสถานการบ้านเมืองในช่วงนั้น ดังนั้นเมื่อเอามาปัดฝุ่่นใหม่ก็เลยกลายเป็นนิยายย้อนยุคไปทันที 

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวโรแมนติกคอเมดี้ ซึ่งคิดว่าแนวนี้น่าจะเป็นแนวที่ผู้เขียนถนัดที่สุด สถานที่ของเรื่องเป็นบ้านของผู้เขียนเองค่ะ เพราะตอนที่จะเขียนเมื่อก่อนโน้นคิดไม่ออกว่าจะใช้สถานที่ที่ไหนดีเป็นฉากของเรื่อง ในที่สุดก็ใช้อำเภอขนอม บ้านเกิดของผู้เขียนเพราะจะได้หาข้อมูลด้านสถานที่ไม่ยากนัก และอยากจะถ่ายทอดเรื่องราวของบ้านตัวเองออกมาเป็นนิยายรักสักเรื่องหนึ่ง ที่ให้ทั้งความบันเทิงและได้บันทึกเรื่องราวที่มีการสอดแทรกด้านวัฒนธรรม ประเพณี ซึ่งเป็นอัตลักษณ์ประจำท้องถิ่นเอาไว้ 

ส่วนตัวละคร ถ้าใครเคยอ่านเรือนดาหลามาแล้ว ก็คงจะรู้จักภูริชเพื่อนของพี่หนึ่ง เมธัส ในเรือนดาหลา ในฉากที่พาไปเที่ยวดูโลมาสีชมพูที่ขนอมกันแล้วนะคะ เรื่องนี้จะเป็นเรื่องราวของภูริชที่ไรท์เตอร์เขียนมาก่อนเรื่องของพี่หนึ่งค่ะ ตอนเขียนเรือนดาหลาเลยนึกสนุก เอาพี่ภูไปเป็นเพื่อนของพี่หนึ่งซะเลย  ดังนั้นเราไปติดตามความสนุกสนานของพี่ภู ภูริช พิทักษ์พงษ์ กับหนูริน รินรดา อรุณภักดิ์ ในสิเน่หาตาเบบูญ่า กันได้เลยค่ะ

ขอให้สนุกกับการอ่านเช่นเคยนะคะ 
 

ทิพย์ทิวา

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฝากผลงานเรื่องอื่น ๆ ของผู้เขียนด้วยนะคะ

ฝากดาวน์โหลดอ่าน E-book นิยายเรื่องอื่น ๆ ได้ตามแบนเนอร์ข้างล่างนะคะ

เรือนดาหลา ทิพย์ทิวา www.mebmarket.com      บุหงาเอยหอมกลิ่นน้อง                นางใดลำเจียกกรุ่นหอมยวนใจ                     กลิ่นเจ้าหอมอวนดั่งปรางใส                           สูงค่า ควรครองใจพี่หวังเพียงเฝ้า                              คู่น้อง แนบเนาคำอธิษฐานก่อนตายที่ติดตามข้ามภพข้ามชาติทำให้หลายชีวิตที่ผูกพันกันในภพอดีตได้มาพบเจอกันอีกครั้งในภพปัจจุบันที่เรือนดาหลาแห่งนี้ เพื่อปลดปล่อยกรรมที่ผูกพันกันไว้หากดอกดาหลาคือดอกไม้แห่งการรอคอย ฉะนั้นเรือนดาหลาก็คงเป็นเรือนแห่งการรอคอย เฉกเช่นเดียวกับความรักของเธอ ซึ่งมีชีวิตอยู่ได้ด้วยการรอคอยการกลับมาของสามีที่เดินทางไปราชการในหัวเมืองที่อยู่ห่างไกล การรอคอยคือสิ่งเดียวที่หล่อเลี้ยงหัวใจ ให้เธอยังคงมีชีวิต มีความหวัง

 

สถานีนี้ที่รัก ทิพย์ทิวา www.mebmarket.com ศ.ดร.กฤต วัชรเมธาชายหนุ่มวัยสามสิบแปดปี ที่ได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ตั้งแต่อายุยังน้อยด้วยความเชี่ยวชาญในการประดิษฐ์หุ่นยนต์  เขามีความฝันอย่างหนึ่งที่อยากทำให้สำเร็จแต่การขัดขวางของผู้บริหารมหาวิทยาลัยบางคน ทำให้เขายังทำสิ่งที่ฝันไว้ไม่สำเร็จสักที จนกระทั่งวันหนึ่งได้เจอกับนางแมวสาวยั่วสวาทในรูทผับ นามว่าขวัญบงกชและที่นั่นเองที่เป็นจุดก่อให้เกิดเรื่องราวซึ่งแปรเปลี่ยนโปรแกรมเมอร์สาวไร้คู่ ที่กำลังรอรถไฟเที่ยวสุดท้ายของชีวิต ให้มาเป็นโปรแกรมเมอร์คู่ใจของเขาในเวลาต่อมา “ใช่ นั่นคือสถานีก่อนสุดท้ายของผม ผมหวังให้ประเทศไทยเป็นผู้นำเทคโนโลยีหุ่นยนต์ ให้ต่างชาติยอมรับว่าคนไทยมีฝีมือและไม่ด้อยกว่าใคร” เขาตอบ ยิ้มนิดหนึ่งแล้วเย้าต่อ“คุณก็ช่วยให้ผมทำสำเร็จสักทีสิ ผมอยากจอดเทียบที่สถานีสุดท้ายก่อนที่จะแก่เกินไปกว่านี้” ว่าด้วยดวงตาแพรวพราว ส่วนคนตรงหน้าแก้มร้อนวูบวาบจนเห่อแดงศ.ดร.กฤต วัชรเมธาเรื่องราวความรักระหว่างศาสตราจารย์หนุ่มสุดขรึมและโปรแกรมเมอร์สาวไร้คู่จะจบลงที่สถานีไหน

โซ่รักแสนกล ทิพย์ทิวา www.mebmarket.com เขาคงเป็นบ้าไปแล้วที่หลงรักเด็กผู้หญิงคนนี้มาตั้งแต่ชั้นมัธยมต้น แม้ห่างหายไปกว่าสิบปี แต่ความรู้สึกเช่นนี้ ไม่เคยจางหายไปจากความรู้สึก-----------------------------ขณะที่โสรยากำลังมีหนี้บัตรเครดิตท่วมหัวเธอต้องการใครสักคนมาแต่งงานเพื่อเอาเงินใส่ซองไปใช้หนี้ แล้วบังเอิญรู้ความลับบางอย่างของพันธนาประธานบริษัทหนุ่มรูปหล่อเธอจึงใช้เล่ห์กลชวนเขามาแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ร่วมกัน แต่หารู้ไม่ว่าแม่สาวซ่าอย่างเธอโดนซ้อนแผนเข้าให้ ขณะที่คนหนึ่งแต่งงานเพื่อปลดหนี้แต่อีกคนแต่งงานเพื่อสานโซ่พันธนาการแห่งรัก ความสัมพันธ์หลังแต่งงานนี่สิเป็นเรื่องใหญ่ โซ่รักแสนกลที่ถูกผูกปมไว้ยุ่งเหยิง จะใช้สองหัวใจคลี่คลายจนถึงฝั่งฝันแห่งรักได้หรือไม่-----------------------“โอ๊ะ โอ” หญิงสาวอุทานแล้วทำตาโต มือเรียวขยับแว่นกันแดดแสนโก้เก๋อย่างไม่อยากเชื่อสายตา ในที่สุดเธอก็เห็นเป้าหมายเดินดุ่มมาคนเดียว ชายหนุ่มในชุดสูทหรูดูเนี้ยบตั้งแต่หัวจดปลายเท้า ท่าทางของเขาช่างสง่างาม สูง ขาว หล่อ บึกบึน ข้างในคงมีซิกแพคบึ๊ก ๆ อย่างพี่โอเว่นในจูราสสิค เวิลด์ เป็นแน่แท้ ดวงหน้าคมคายนั้นช่างเหมาะสมกับรูปร่างกำยำนั้นยิ่งนัก พูดง่าย ๆ ว่าผู้ชายของวิกานดาต้องหลบชิดซ้ายตกคูน้ำข้างทางไปอย่างแม่นมั่น ถ้าเธอได้แต่งงานกับผู้ชายคนนี้ คิดแล้วหัวใจดวงน้อยก็อ่อนระทดระทวย “แม่จ๋า โซ่เจอลูกเขยของแม่แล้ว” หญิงสาวพึมพำเบา ๆ ทั้งที่อยากกรีดร้องให้ลั่นสนามบิน ดวงตาคู่โตของเธอฉายแววระยิบระยับขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว พลางหันมองตามขายาว ๆ ที่กำลังจะก้าวผ่านหน้าไป ‘เป้าหมายจะผ่านไปแล้วเธอจะทำอย่างไรดีนะโสรยา’ หญิงสาวถามตัวเอง แต่คำตอบช่างมาช้าเหลือเกิน ช้ากว่าขาของเธอที่ก้าวไปขัดขาเขาไว้ในทันที“โอ๊ย” เป้าหมายสะดุดขาของเธอเข้าอย่างจัง จนเซไปข้างหน้าเกือบสามเมตร ก่อนที่เขาจะตั้งหลักได้แล้วหันมาหาเธอ....จะเป็นยังไงต่อไป คลิ๊กลิงก์โหลดอ่านต่อได้เลยค่ะ